Lekarze nie tak po prostu mówią o „pladze żylaków” na świecie: aż 40% kobiet i 20% mężczyzn cierpi na tę chorobę, a jej objawy mogą pojawić się już w wieku młodzieńczym! Opowiemy o najważniejszych rzeczach, które musisz wiedzieć o żylakach: leczenie, możliwe powikłania, objawy i środki zapobiegawcze.
Co to są żylaki
Zdiagnozowane „żylaki” oznaczają deformację żył, w których ścianki stają się cieńsze, i bardziej przezroczyste. Jak to się dzieje? Normalnie krew płynie w górę przez żyły, a specjalne zastawki zapobiegają spływaniu płynu pod wpływem grawitacji: otwierają się, przepuszczając krew, i zamykają, nie pozwalając jej płynąć z powrotem.
Jeśli zastawki nie działają dobrze, część krwi nadal spływa i zatrzymuje się, jej objętość w pewnej części naczyń zwiększa się i powoduje ucisk na ścianki. W rezultacie naczynia rozciągają się – pojawiają się żylaki. Najczęściej „wychodzą” żyły na nogach , jednak żylaki mogą dotyczyć nie tylko kończyn dolnych, ale także górnych, brzucha, pachwin i innych części ciała.
Przyczyny pojawienia się żylaków
Szereg czynników może przyczynić się do rozwoju żylaków. Niektóre z nich, z silnym pragnieniem, mogą zostać wykluczone z życia, zmniejszając tym samym ryzyko wystąpienia choroby.
– Nadwaga, otyłość. Zwiększa obciążenie nóg.
– Niezrównoważona dieta. Brak błonnika prowadzi do zaparć, co zwiększa ciśnienie krwi w miednicy i prowokuje problemy z żyłami w nogach.
– Długie obciążenia statyczne. Niebezpieczny „siedzący” i „stojący” tryb życia, podnoszenie ciężarów.
Z drugiej strony na niektóre czynniki człowiek nie ma wpływu. Możesz jednak kontrolować swoje „słabe punkty”: prowadzić profilaktykę, wiedzieć, jak leczyć żyły nóg i poddawać się diagnostyce w odpowiednim czasie.
– Genetyczne predyspozycje. Prawdopodobieństwo wystąpienia żylaków jako „dziedzictwa” po matce lub ojcu cierpiącym na tę chorobę jest bardzo wysokie (do 90%).
– Urazy i operacje naczyniowe. Mogą negatywnie wpływać na pracę zastawek, osłabiać naczynia krwionośne.
– Wiek. Im starsza osoba, tym słabsze naczynia i większa skłonność do żylaków.
Jaki związek ma pojawienie się żylaków i płeć?
Przyczyny żylaków na nogach są uwarunkowane płcią. Według statystyk kobiety chorują prawie dwa razy częściej niż mężczyźni. Sprzyja temu między innymi miłość do szpilek. Jednak poważniejszym czynnikiem ryzyka jest brak równowagi hormonalnej w organizmie, zwłaszcza w czasie ciąży. Zwiększa obciążenie wszystkich narządów, a naczynia cierpią jako jedne z pierwszych.
Mężczyźni mają również „dżentelmeński zestaw” czynników ryzyka: są bardziej podatni na niedożywienie i złe nawyki, częściej podlegają ciężkiemu wysiłkowi fizycznemu. Powody, jak widać, często są różne, ale sposoby leczenia żylaków nóg u kobiet i mężczyzn nie różnią się.
Jak zdiagnozować żylaki: główne objawy
Pierwsze oznaki żylaków – duże, kręte, nabrzmiałe żyły, „guzki” pod skórą – widoczne są gołym okiem. Na pierwszych etapach rozwoju powodują problemy, być może natury psychologicznej (wstyd z powodu nieestetycznego wyglądu nóg). Jednak późniejsze objawy mogą znacząco wpłynąć na jakość życia osoby i sygnalizować o potrzebię natychmiastowego leczenia.
– Ból przy palpacji, pieczenie i ból żył w nogach
– Uczucie ciężkości, zmęczenia w nogach pod koniec dnia, które nie ustępuje nawet po odpoczynku.
– Częste skurcze powodujące ból.
– Obrzęk stóp i kostek.
– Przebarwienia i nacieki na skórze: suchość, przebarwienia, owrzodzenia itp.
– Naczyniowe „pajączki” koloru czerwonego, fioletowego, niebieskiego.
Ważne jest, aby zauważyć objawy wskazujące, że masz zatkaną żyłę w nogach. Objawy, w połączeniu lub osobno, są dobrym powodem do szukania pomocy medycznej. Nieleczone objawy nasilają się i stają się częstsze, powodując dyskomfort i poważne konsekwencje.
Czym są niebezpieczne żylaki
Ciężkość, obrzęk, ból przy zaawansowanych żylakach stają się stałymi towarzyszami człowieka i znacznie obniżają jakość życia. Z powodu zastoju krwi zaburzone jest odżywianie skóry, co prowadzi do patologii skóry (cellulit, wrzody troficzne) i zakrzepowego zapalenia żył (zakrzepica żył).
Najgroźniejszą konsekwencją, do której prowadzą problemy z naczyniami krwionośnymi, jest choroba zakrzepowo-zatorowa, czyli zablokowanie naczyń krwionośnych gęstymi skrzepami krwi.Zakrzepy przyklejają się do ścianek żył i zwężają światło lub w najgorszym przypadku odrywają się, dostają się do krążącej krwi i zatykają naczynia. W zależności od miejsca zablokowania choroba zakrzepowo-zatorowa może prowadzić do udaru mózgu, zawału mięśnia sercowego, zawału nerki lub śledziony, niedokrwienia tkanek z groźbą późniejszej zgorzeli.
Ważne jest, aby zrozumieć, że choroba rozwija się stopniowo. Po stwierdzeniu niewielkich objawów (spuchnięte żyły w nogach, sporadycznie pojawiają się obrzęki) nie ma potrzeby biegać na oślep do szpitala i kłaść się pod nóż chirurga. Ale nie można też odłożyć tego na „kiedyś później”, ponieważ znacznie łatwiej „neutralizować” chorobę we wczesnych stadiach, a bez leczenia będzie tylko postępowała.
Klasyfikacja żylaków
Istnieje wiele metod klasyfikacji żylaków. Najczęściej stosowanym systemem jest CEAP, który dzieli żylaki na sześć typów w zależności od stadium, przyczyny, anatomii zmiany i patofizjologii.
Leczenie żylaków
Przy niewielkich objawach i pierwszych podejrzeniach pacjent powinien zostać zbadany przez lekarza rodzinnego, który w razie potrzeby skieruje do lekarza specjalisty – flebologa. Zrobi anamnezę, przeprowadzi badanie wizualne i badanie palpacyjne. Aby zrozumieć, dlaczego żyły w nogach bolą, zidentyfikować ukryte problemy i przepisać odpowiednie leczenie, dodatkowo przepisywane są następujące badania:
– USG (doppler i/lub duplex naczyń). Pomaga zbadać stan żył i szybkość przepływu krwi, aby zidentyfikować obecność zakrzepów krwi.
– Flebografia (prześwietlenie naczyń krwionośnych). Służy do określania wyglądu żył i zastawek.
Po postawieniu diagnozy lekarz dobiera leczenie. W zależności od stadium może być zachowawcze lub chirurgiczne. W najwcześniejszych stadiach, kiedy nie ma zagrożenia chorobą zakrzepowo-zatorową i nieprzyjemnymi objawami, często można ograniczyć się do profilaktyki.
Leczenie zachowawcze
Większość pacjentów jest zainteresowana tym, jak usunąć żylaki bez operacji. W łagodnych formach zalecana jest terapeutyczna joga i gimnastyka, bielizna uciskowa, masaż specjalnymi maściami, kuracje venotoników / flebotoników. Wszystkie te środki nie pomogą całkowicie przywrócić naczynia, ale zatrzymają postęp choroby, poprawią napięcie żył i jakość ścian naczyń. Leczenie zachowawcze jest również przepisywane przed operacją lub jeśli operacja nie jest możliwa.
Leczenie chirurgiczne
Głębokie uszkodzenie żył, rozwój zakrzepowego zapalenia żył, zagrożenie chorobą zakrzepowo-zatorową i inne zaburzenia patologiczne – wszystko to może być poważnym powodem interwencji chirurgicznej.
Profilaktyka
Aby nie zostać stałym pacjentem flebologa i uczyć się leczyć żylaki na nogach, należy zastosować proste i niedrogie środki zapobiegawcze. Główną metodą zapobiegania chorobie są umiarkowane ćwiczenia, zwłaszcza spacery, pływanie i jazda na rowerze. Również ważne jest prawidłowe odżywianie: mniej mąki i tłuszczu – więcej warzyw, ziół, produktów bogatych w witaminy E, C i P. Trzeba też wyrobić sobie dobre nawyki: nie siedzieć ze skrzyżowanymi nogami, zrezygnować z obcasów i ciasnego ubrania, wykonywać ćwiczenia fizyczne pomiędzy siedzącymi trybami pracy, utrzymywać równowagę wodną, ograniczać spożycie alkoholu, kawy i mocnej herbaty, unikać palenia.
